De openingstrack, het bijna 5 minuten durende Pull Strings kan ons niet echt bekoren maar laat het ons maar beschouwen als een opwarmertje voor de muzikanten en hun verschillende instrumenten want wat daarna volgt is om je duimen en vingers van af te likken.....

Geboren en getogen in Galveston , Texas, werd hij op 16 jarige leeftijd ontdekt door de grote Bo Diddley die later zijn mentor en vriend werd maar ook andere groten als Albert Collins en Johnny Copeland zagen al vlug het enorme potentieel van Hamilton Loomis...Zij spoorden hem aan om te “vernieuwen” en niet te “imiteren” en dat is nu net hij wat treffend illustreert op deze “Live in England”, een smeltkroes van R & B, rock, soul en blues.
“All instruments, sounds and noises performed live with no overdubs” vermeldt het hoesje en zo lusten we ze wel , trouwens de geluidskwaliteit mag uitstekend genoemd worden...

Gedurende een goede 70 minuten weet Loomis ons te boeien met zijn hedendaagse rhythm en blues.  Onze favorieten zijn de aftrapper (muzikale intro skippen wij) , het autobiografische Workin’Real Hard en Hamilton’s fantastische eerbetoon aan zijn mentor , de medley Bo Diddley en Who Do You Love (Clip !).

Maar zwakke momenten kent het album eigenlijk niet, het publiek blijft, duidelijk hoorbaar, gefascineerd en wij ook....De briljante sax-bijdrage van Doyle op What it is, het wat meer rockende Beste Worst Day, het van een misleidende titel voorziene Get My Blues On , een funky nummer waar Hamilton zijn vaardigheid als gitarist mag tentoonstellen, het is uitstekend wat de man brengt.
Kortom: op deze release is het duidelijk waarom Hamilton in het circuit vandaag tot de beste jonge live performers wordt gerekend....

Het is geen blues, het is geen bluesrock, het is geen pure soul, het is...Loomismusic, and I like it